Μαρία Καρυστιανού: «Πού πήγαν όλα αυτά τα εκατομμύρια που προορίζονταν για τα τρένα και η κόρη μου κοιμάται στο κρύο μάρμαρο;»

September 25, 2024

Μαρία Καρυστιανού: «Πού πήγαν όλα αυτά τα εκατομμύρια που προορίζονταν για τα τρένα και η κόρη μου κοιμάται στο κρύο μάρμαρο;»


Διαφ.

Ανατριχίλα και ρίγη συγκίνησης προκάλεσαν η Μαρία Καρυστιανού και ο Παύλος Ασλανίδης με τα λόγια τους στην εκδήλωση που έγινε στην κατάμεστη πλατεία στο Ρέθυμνο για τις 57 ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη.

Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» στην πλατεία Μικρασιατών στο Ρέθυμνο στο πλαίσιο της εκδήλωσης για τεο έγκλημα των Τεμπών, την ώρα που οι συγγενείς των θυμάτων εξακολουθούν να δίνουν τον αγώνα τους για απόδοση ευθυνών.

Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της 19χρονης Μάρθης που σκοτώθηκε στο σιδηροδρομικό δυστύχημα συγκλονίζει ακόμη μια φορά με τα λόγια της: «Πού πήγαν όλα αυτά τα εκατομμύρια που προορίζονταν για τα τρένα; Ποιος τα απολαμβάνει για να κοιμάται στο κρύο μάρμαρο η κόρη μου» αναρωτήθηκε η ίδια και πρόσθεσε ότι «ο κόσμος συνεχίζει και χρησιμοποιεί τα τρένα, από ανάγκη και όχι από εμπιστοσύνη. Όμως δεν είναι ανασφαλή. Όσο μπορείτε, αποφύγετέ τα». «Η όποια δικαίωση έρχεται σιγά, αλλά σταθερά. Κάθε μέρα αποκαλύψεις, κάθε μέρα ανακαλύψεις και τερατώδεις συμπτώσεις μας οδηγούν σε συμπεράσματα και βεβαιότητες. Η δίκη δεν μας απασχολεί να ξεκινήσει βιαστικά, επιμένουμε και πιέζουμε την ανακριτική διαδικασία να ολοκληρωθεί χωρίς να αρχειοθετηθεί τίποτα. Από ότι ενέχει αποδείξεις και μαρτυρά πρόσωπα και υψηλούς ενόχους παρά την πολύ μεγάλη αντίσταση», ενώ παρέμβαση έκανε και ο πραγματογνώμονας Βασίλης Κοκοτσάκης, όπως μεταδίδει το goodnet.

Το ξέσπασμα της Μαρίας Καρυστιανού: Ο ανθρώπινος πόνος δεν ζυγίζεται!

Εκείνους που προσπαθούν να αμαυρώσουν τον αγώνα τους κατακεραύνωσε η Μαρία Καρυστιανού, που καταφέρθηκε εναντίον όσων μετέρχονται «σκόπιμων μικροτήτων». «Ακούω συχνά και διαβάζω ακόμη συχνότερα: Στο Μάτι, δεν κάηκαν άνθρωποι; Κάηκαν: Και στο Μάτι, και στα Τέμπη, και αλλού». Δίχως να θρυμματιστεί εντελώς, η “ραγισμένη” της φωνή έδωσε περαιτέρω πνοή στο ξέσπασμά της: «το δικό μου παιδί είχε τον ίδιο μαύρο και φρικτό θάνατο με τα παιδάκια και τους ανθρώπους στο Μάτι. Εμένα μου έτυχαν τα Τέμπη. Αλίμονο στους τιποτένιους, που τολμούν να ζυγίζουν αυτόν τον ανθρώπινο πόνο. Είναι χιλιόμετρα μακριά μας. Χιλιόμετρα από οτιδήποτε ανθρώπινο, ιερό και όσιο! Ας ζυγίζουν λοιπόν, όσοι κρατάνε ζυγαριές και δίνουν μαθήματα σωστού πένθους. Εμείς σφίγγουμε αγκαλιά τα παιδιά μας, τις φωτογραφίες τους. Και πάμε μπροστά. Όλοι οι γονείς μαζί. Ένα, προς το φως!

Η κα Καρυστιανού μοιράστηκε την αγάπη της για την Κρήτη. Πολλές φορές είχε έρθει στα Χανιά και στο Ηράκλειο, έχοντας υποσχεθεί στον εαυτό της να επισκεφθεί και το Ρέθυμνο. Η υποδοχή που τής επιφυλάχθηκε, την έκανε να νιώσει όμορφα και ζεστά.

«19 μήνες μετά…»αναλογίστηκε. «Παρά τον πόνο και την κούραση, που επίμονα μάς επιβάλλεται παραμένουμε ακλόνητοι στις θέσεις και στο στόχο μας. Σταθεροί και με εμπιστοσύνη σε πείσμα του κακού».

«Θα φτάσουμε ως τα πέρατα, μέχρι να δικαιωθούμε»

«Η σκέψη ότι τουλάχιστον κοντεύουμε όλο και πιο πολύ στην πηγή της αλήθειας δρα ανακουφιστικά» σημείωσε η Μ. Καρυστιανού και πρόσθεσε ότι «αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση βιάζεται να ξεκινήσει η δίκη – φοβούνται περισσότερες αποκαλύψεις. Δεν έχουν καταλάβει ότι αυτή τη φορά τα πράγματα δεν θα πάνε όπως τα φαντάζονται. Το αίμα αυτών των παιδιών είναι παραπάνω από αρκετό για να ξεβρομίσει αυτός ο τόπος».

«Πού πήγαν όλα αυτά τα εκατομμύρια που προορίζονταν για τα τρένα; Ποιος τα απολαμβάνει για να κοιμάται στο κρύο μάρμαρο η κόρη μου» αναρωτήθηκε η ίδια και πρόσθεσε ότι «ο κόσμος συνεχίζει και χρησιμοποιεί τα τρένα, από ανάγκη και όχι από εμπιστοσύνη. Όμως δεν είναι ανασφαλή. Όσο μπορείτε, αποφύγετέ τα».

«Μόνο η δική μας συλλογική φωνή μπορεί να τους σταματήσει» συνέχισε η κα Καρυστιανού τονίζοντας ότι «η αλήθεια είναι ακραία και μακρά πιο σιχαμερή από αυτή που υποθέτετε. Εμπιστευτείτε την καθαρότητα του σκοπού μας, ότι δεν υπερβάλλουμε. Κι εμείς έχουμε εκπλαγεί από το μέγεθος της ασυδοσίας και των προστατευτικών μηχανισμών που έχουν εφεύρει για να μην αγγίζονται εντός κι εκτός χώρας. Όλα όμως κάποια στιγμή θα βγουν στο φως. Όλα».

«Η δίκη των Τεμπών θα συμβεί σε πολλά και διαφορετικά δικαστήρια. Έχουμε δρόμο, θα φτάσουμε ως τα πέρατα. Μέχρι το τέλος. Όχι μόνοι μας. Μαζί με εσάς. Ο καθένας μέσα από τη θέση του. Καθένας οφείλει να σταθεί στην καθαρή πλευρά της ιστορίας. Να συμμετέχει στην προσπάθεια κάθαρσης που έχει ξεκινήσει. Η κατάσταση δεν επιδέχεται άλλη καθυστέρηση. Για κάποιους έχει ήδη τελειώσει η ζωή»

«Έχουμε φτάσει σε σημείο που ή θα αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, ή αμέτοχοι και δειλοί θα περιμένουμε το επόμενο κακό να συμβεί. Το δεύτερο δεν είναι καν επιλογή για εμένα» τόνισε η μητέρα θύματος της τραγωδίας και εξέφρασε τη σιγουριά ότι «δεν θα τολμήσουν να τα βάλουν με τους γονείς και τις μάνες. Θα ηττηθούν, το γνωρίζουν. Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, με τη βοήθεια όλων των δυνάμεων που έχουμε για ευλογία για να σώσουμε τα παιδιά και τη χώρα μας. Θα αποκαλύψουμε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι φως, κι όπου πέφτει φως δεν υπάρχει σαπίλα».

«Παραμένουμε, όμως, σταθεροί και πιέζουμε όπως πρέπει. Είμαστε αισιόδοξοι ότι τελικά θα καταφέρουμε και θα τα αποκαλύψουμε όλα, οπότε αναγκαστικά δεν θα μπορέσει παρά να έχει αίσιο τέλος η υπόθεσή μας, με το να αποδοθούν πλήρως σε όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτό το έγκλημα οι ευθύνες που τους αναλογούν. Δεν θα σταματήσουμε ποτέ, εάν δεν δικαιωθούμε. Ό,τι βγαίνει από το στόμα μας, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Δεν είμαστε τίποτα γι’ αυτούς. Είμαστε μονάχα μία ψήφος που επιθυμούν κάθε τέσσερα χρόνια. Αυτό θα καταλάβουν πως δεν ισχύει πλέον» διεμήνυσε η Μ. Καρυστιανού.

Τέλος η Μ. Καρυστιανού εξαπέλυσε τα βέλη της προς όσους προσπαθούν να αμαυρώσουν τον αγώνα κάνοντας λόγο για «σκόπιμες μικρότητες». «Ακούω συχνά και διαβάζω ακόμη συχνότερα: Στο Μάτι, δεν κάηκαν άνθρωποι; Κάηκαν: Και στο Μάτι, και στα Τέμπη, και αλλού. Το δικό μου παιδί είχε τον ίδιο μαύρο και φρικτό θάνατο με τα παιδάκια και τους ανθρώπους στο Μάτι. Εμένα μου έτυχαν τα Τέμπη. Αλίμονο στους τιποτένιους, που τολμούν να ζυγίζουν αυτόν τον ανθρώπινο πόνο. Είναι χιλιόμετρα μακριά μας. Χιλιόμετρα από οτιδήποτε ανθρώπινο, ιερό και όσιο! Ας ζυγίζουν λοιπόν, όσοι κρατάνε ζυγαριές και δίνουν μαθήματα σωστού πένθους. Εμείς σφίγγουμε αγκαλιά τα παιδιά μας, τις φωτογραφίες τους. Και πάμε μπροστά. Όλοι οι γονείς μαζί. Ένα, προς το φως».

Ασλανίδης: «Θέλουμε πολιτικά πρόσωπα στη φυλακή»

«Σε όλες τις μέχρι σήμερα ενέργειές μας, έχουμε απέναντί μας ένα πλήρως διεφθαρμένο σύστημα που ελέγχει σε αφάνταστο βαθμό τα ΜΜΕ και τη δικαιοσύνη» τόνισε ο πατέρας θύματος στα Τέμπη, Παύλος Ασλανίδης και πρόσθεσε:

«Εγώ προσωπικά αλλά και οι περισσότεροι από τον Σύλλογο, θέλουμε πολιτικά πρόσωπα στη φυλακή, γιατί αυτοί είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι για πολλά δεινά που έχουμε στη χώρα μας. Ευελπιστούμε ότι θα γίνει μία δίκαιη δίκη. Ακόμα μαζεύουμε στοιχεία. Όταν θα είμαστε έτοιμοι εμείς οι γονείς, για να πάνε εκεί που πρέπει οι υπαίτιοι, τότε θα ξεκινήσει η δίκη” ξεκαθάρισε, θέτοντας αμείλικτα ερωτήματα στη διάρκεια της τοποθέτησής του: “Πόσο δίκαιος πατέρας θα μπορούσα να αισθάνομαι, άραγε, αν έκανα πως δεν υπήρξε ο Δημήτρης; Πώς ζυγίζεται η δικαιοσύνη; Πώς μετριέται και πώς αποδεικνύεται; Ποιος επέτρεψε στο νομοθέτη να αδικεί, στον δικαστή να παραβλέπει και στον εισαγγελέα να εθελοτυφλεί; Ποιες δυνάμεις αλλοίωσαν τις έννοιες της αλήθειας και της δικαιοσύνης;».

«Δεν νοείται να υπάρξει ζωή για κανέναν από εμάς χωρίς τη δικαιοσύνη στο “αύριο”. Από τη στιγμή που περπατάμε στο φως , δεν έχει γυρισμό για το σκοτάδι. Εμείς το μόνο που βλέπουμε είναι το φως των παιδιών μας. Ο φάρος μας είναι εκείνα» τόνισε ο Π. Ασλανίδης κατήγγειλε την προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων.

«Το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη είναι μία ξεκάθαρη μαζική δολοφονία αθώων ανθρώπων που εμπιστεύτηκαν το δημόσιο μέσο του σιδηροδρόμου χωρίς να γνωρίζουν ότι το αρμόδιο -δήθεν επιτελικό – κράτος είχε φροντίσει να μην λειτουργεί ούτε ένα σύστημα ασφαλείας, ούτε η φωτοσήμανση ούτε η τηλεδιοίκηση. Το κτήριο της τηλεδιοίκησης στη Λάρισα είχε καεί από το 2019 και δεν φρόντισαν να ξαναλειτουργήσει. Βάφτισαν το έγκλημά τους θυσία· αν έπρεπε να γίνει θυσία, ας επέλεγαν τους εαυτούς τους για το καλό του τόπου.

» Η ιεροσυλία που διέπραξαν είναι το δεύτερο μεγαλύτερο έγκλημά τους. Είχαμε μία βιαστική και απόλυτη απόκρυψη στοιχείων από τις πρώτες ώρες του εγκλήματος -μετά από δέκα μήνες βρέθηκε και ταυτοποιήθηκε βιολογικό υλικό από τέσσερις επιβάτες σε δύο διαφορετικά οικόπεδα από τα οποία το ένα είναι ιδιωτικό και μη δηλωμένο στην Εισαγγελία Λάρισας. Είχαμε μοντάζ στα ηχητικά»

«Σε χρόνο ρεκόρ με λεφτά που εκταμιεύτηκαν παρανόμως από το Ταμείο Ανάκαμψης ολοκλήρωσαν την “αποκατάσταση του πεδίου”, όπως τη βάφτισε ο τότε Υφυπουργός παρά των πρωθυπουργώ Τριαντόπουλος. Τελικά κάποιο κόμμα της αντιπολίτευσης, θα αναλάβει την ευθύνη να ζητήσει προανακριτική μετά την ξεκάθαρη πλέον αλλοίωση των στοιχείων από τον τόπο του δυστυχήματος; Αν ζούσε ο γιος μου, θα ήμουν πάλι πλάι του όπως σε κάθε του προσπάθεια, σε κάθε του όνειρο, σε κάθε του δυσκολία» πρόσθεσε καταλήγοντας ο Π. Ασλανίδης.

Β. Κοκοτσάκης Όλοι ελπίζουμε ότι η δικαιοσύνη θα κερδίσει στο τέλος.

Μεταξύ των ομιλητών ήταν και ο Βασίλης Κοκοτσάκης, πραγματογνώμονας-τεχνικός σύμβουλος των συγγενών των θυμάτων στα Τέμπη ο οποίος σημείωσε ότι τον τελευταίο καιρό, από πλευράς ερευνών, «πάμε εξαιρετικά καλά. Με την έννοια ότι στην προσπάθειά μας συμβάλλουν και ανεξάρτητοι επιστήμονες, έξω από την ομάδα, οι οποίοι επιβεβαιώνουν αυτό που από την αρχή είχαμε τονίσει».

«Το εάν θα διαλευκανθεί η υπόθεση, δεν εξαρτάται από εμάς. Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να παλέψουμε πολύ περισσότερο για να πείσουμε αυτούς που πρέπει να πειστούν. Όλοι ελπίζουμε ότι η δικαιοσύνη θα κερδίσει στο τέλος. Με τη συμμετοχή όλο και περισσότερων ανθρώπων, θα κάνουμε και τους πλέον δύσπιστους να σταματήσουν αυτά τα περί θεωριών συνωμοσίας και να ασχοληθούν με την πραγματικότητα. Η οποία πραγματικότητα απέδειξε τελευταία ότι και τα 30 παιδιά τελικά σκοτώθηκαν από τη φωτιά και όχι από τη σύγκρουση» σημείωσε ο πραγματογνώμονας.


Πηγή

Διαβάστε επίσης: