Καθηλώνει η Δέσποινα Μπεμπεδέλη: «Ο άντρας μου πήγε να πολεμήσει, είχα μείνει με τα δυο μωρά μου και μαθαίνω ότι είχε σκοτωθεί»

Μία εξομολόγηση ψυχής έκανε η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, την οποία συνάντησε η Νίκη Λυμπεράκη, μαζί με τη Χαρίτα Μάντολες, της γυναίκας-σύμβολο της Κύπρου, λίγο μετά τη σαρωτική πρεμιέρα της σειράς «Famagusta».

Η πρωταγωνίστρια μίλησε ανοιχτά για τις προσωπικές της εμπειρίες από τα δραματικά γεγονότα του ’74 στην Κύπρο και τη συμμετοχή του συζύγου της στον πόλεμο, για τον οποίο νόμιζε για καιρό πως σκοτώθηκε στο μέτωπο. Συγχρόνως, η Χαρίτα Μάντολες δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Το παιδί μου ήταν στην αγκαλιά του άντρα μου όταν τον σκότωσαν».

Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη είπε χαρακτηριστικά:

«Έχω δύο πατρίδες, ο γενέθλιος τόπος μου είναι η Ελλάδα, η πατρίδα μου είναι η Κύπρος. Είμαι εγκατεστημένη εδώ από το 1968. Πήρα την Κυπριακή υπηκοότητα λόγω γάμου, αλλά τη ζωή μου την έχτισα εδώ γιατί ήρθα νέα και εδραίωσα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, εδώ οργανώθηκε η οικογενειακή μου ζωή, έφτασα να κάνω παιδιά και τώρα έχω δύο εγγόνια. Μου λένε ότι είμαι ερωτική μετανάστης, ήξερα ότι η σχέση μου με τον Στέλιο θα με οδηγούσε εδώ. Δεν μετάνιωσα ποτέ».

Όσον αφορά τα γεγονότα του ’74, συμπλήρωσε: «Τα βιώσαμε αυτά τα γεγονότα. Βέβαια δηλώνω από την αρχή ότι μέσα από αυτή την τραγωδία είμαστε μια οικογένεια από εκείνες που, θα έλεγα, κατά τις συνθήκες, ότι ήμασταν τυχερές. Δεν κλάψαμε νεκρούς, δεν έχουμε την αγωνία την προσωπική και την ατομική των αγνοουμένων, δεν ξεριζωθήκαμε από πατρίδες. Αλλά βίωσα τον πόλεμο. Ο άντρας μου πήγε να πολεμήσει ως έφεδρος. Πέρασα αγωνίες, γιατί βγήκε φήμη ότι είχε σκοτωθεί, τον ψάχναμε στα νοσοκομεία. Ας πούμε πως ήταν μια παρεξήγηση ως προς το όνομα, αλλά πέρασα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία πάνω σε αυτό».

Έκλεισε τη συγκλονιστική διήγησή της, λέγοντας: «Είχα μείνει με τα δυο μωρά μου, αλλά ξέρετε τι αγαλλίαση είναι, μετά από όλο αυτό το άγχος του να σκέφτομαι ότι μπορεί να έχει χαθεί και να μην τον ξαναδώ, να τον βρίσκω μπροστά μου; Είναι πολύ μεγάλη ευτυχία αυτό. Να ξαναγυρίζει δηλαδή ο άνθρωπος που φοβάσαι ότι δεν θα τον ξαναδείς γιατί έχει πάει στον πόλεμο. Είναι ένα απερίγραπτα πολύτιμο δώρο».