Κατάθεση ψυχής από Μίνωα Θεοχάρη: «Ο πατέρας μου έφυγε 10 μέρες πριν γεννηθώ από καρκίνο, αιφνίδια…»

Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος υποδέχτηκαν στο πλατό του “Στούντιο 4” τον Μίνω Θεοχάρη. Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε ανοιχτά για την απώλεια του πατέρα του, η οποία συνέβη πριν ο ίδιος έρθει στη ζωή.

Όσα ανέφερε

“Ο πατέρας μου “έφυγε” δέκα ημέρες πριν γεννηθώ, πήρα το όνομά του. Ήταν άρρωστος, είχε καρκίνο. Έφυγε πολύ αιφνίδια και πολύ γρήγορα έγινε αυτό” είπε.

Στη συνέχεια, ο ίδιος ρωτήθηκε εάν η μητέρα του του μετέφερε όσα ένιωθε εκείνη την περίοδο, μία μείξη ματαίωσης και ευτυχίας. “Παιδιά τώρα τι να σας πω… Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσω να σας απαντήσω σε αυτό, μιλάμε για τα 0 έως τα 6 μου χρόνια. Η οικογένεια μου είναι πολύ δεμένη και αγαπημένη, πιστεύω ότι όλοι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να πάρουμε αγάπη η αδερφή μου και εγώ και να μην καταλάβουμε τίποτα. Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι εμένα η ζωή μου είναι έτσι, δεν ξέρω πώς είναι το άλλο. Φυσικά και έχω σκεφτεί πώς θα ήταν τα πράγματα αν ζούσε ο μπαμπάς μου, δεν οδηγεί πουθενά. Έχω σκεφτεί αν θα ήταν περήφανος για μένα, όλα αυτά” απάντησε.

Ο Μίνως Θεοχάρης συνέχισε λέγοντας: “Φυσικά έχω ψάξει φωτογραφίες του, βίντεο δεν υπήρχε αλλά υπήρχε η φωνή του. Του μοιάζω λίγο ναι, όχι πολύ. Γύρω στα έξι μου χρόνια μπήκε ο πατριός μου στη ζωή μου. Ήμασταν πολύ δεμένοι, πολύ αγαπημένοι. Η γιαγιά μου και ο παππούς μου έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για τη διαχείριση όλου αυτού. Και η μητέρα μου πέρασε δύσκολα, της ήταν δύσκολο να μας λέει ιστορίες για τον πατέρα μου αλλά για τη γιαγιά μου όμως ήταν λίγο πιο εύκολο”.

Ο Μίνως Θεοχάρης δοκίμασε και την ψυχοθεραπεία: “Είχα πάει μία φορά σε ένα ψυχοθεραπευτή, δεν συνέχισα για πολύ στον συγκεκριμένο. Είχε κάτι κουκλάκια, με αυτόν τον τρόπο δούλευε. Μου είπε “αν ήταν κουκλάκι ο βιολογικός σου πατέρας, ποιο κουκλάκι θα ήταν;”. Πήρα ένα αγγελάκι”.

“Έχω πάει σε πολλούς όχι μόνο σε έναν γιατί όπως καταλαβαίνετε δημιουργήθηκαν θεματάκια. Έχω πάει σε ψυχολόγο σε διάφορες φάσεις από νωρίς στη ζωή μου, ως έφηβος, ως ενήλικας και είχα πάει όταν είχα πάθει κάτι βαρβάτες κρίσεις πανικού. Κάποια στιγμή μου τέλειωσε η σερετονίνη (η ορμόνη της χαράς) και έπαθα κρίση πανικού, ζορίστηκα πολύ και πήγα σε ψυχίατρο – ψυχοθεραπευτή και είπα “Βάλτε με μέσα” (γέλια). Αισθάνθηκα ότι δεν μπορώ άλλο. Ο ψυχοθεραπευτής με βοήθησε πολύ. Ένιωθα ότι δεν το ‘χω, ότι χαιρετάω, δεν μπορούσα να συγκροτήσω τη σκέψη μου, μου συνέβαινε πάνω στη σκηνή, ήταν πολύ άγριο. Τότε πήγα, όταν είδα ότι δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου σκηνικά, είπα “Ώπα”. Έπαιζα την παράσταση και ξαφνικά ένιωθα να μιλάω και το μυαλό μου όμως να σκέφτεται άλλα. Νόμιζα ότι τρελαίνομαι, ο ψυχοθεραπευτής μου εξήγησε ότι η κρίση πανικού είναι και αυτό, να μην μπορείς να ελέγξεις τις σκέψεις σου” δήλωσε ο Μίνως Θεοχάρης.