Κοσιώνη – Μπακογιάννης: Αυτός είναι ο «κανόνας» που τους κρατά ευτυχισμένους στο γάμο τους

Σία Κοσιώνη είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα, μια εξαιρετική δημοσιογράφος και παρουσιάστρια ειδήσεων που έχει καταφέρει να βάλει χτίσει μια σπουδαία καριέρα στην ελληνική τηλεόραση.

Τι είχε δηλώσει στη συνέντευξή της

Ο σύζυγός της, Κώστας Μπακογιάννης, είναι ένας εξίσου πολύ επιτυχημένος άνδρας, που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει τα ηνία του δήμου της Αθήνας. Μαζί έχουν δημιουργήσει μια πολύ όμορφη οικογένεια και μέχρι και σήμερα είναι από τα πιο δεμένα ζευγάρια του δημόσιου βίου της χώρας μας.

Η Σία Κοσιώνη είχε μιλήσει πριν μερικούς μήνες στην εκπομπή της Φαίης Σκορδά και είχε μοιραστεί με τους τηλεθεατές κάποιες πιο προσωπικές πτυχές της προσωπικής της ζωής. Συγκεκριμένα μίλησε για τη σχέση της με τον Κώστα Μπακογιάννη και τους «κανόνες» που έχουν ορίσει για να πορεύονται δεμένοι και να ξεπερνούν κάθε δυσκολία μαζί.

«Μη νομίζεις ότι μας απασχολεί μόνο η Αθήνα. Έχουμε και την προσωπική μας ζωή και το πρώτιστο πράμα που μας απασχολεί όταν συναντιόμαστε τα βράδια αργά είναι τα παιδιά μας, το σπίτι μας, οι οικογένειες μας, η σχέση μας. Γιατί είναι πολύ λίγος ο χρόνος και πολλά ζευγάρια χάνονται μέσα στο χάος της καθημερινότητας που σε καταπίνει. Παίρνουμε κάποια βράδια τον χρόνο οι δυο μας για να συζητήσουμε και τις εκκρεμότητές μας και τα θέματά μας και να αφεθούμε και λίγο, να χαλαρώσουμε.

Πιο κοντά μας φέρνουν τα παιδιά μας

Μετά, το φαγητό και το κρασί. Μαγειρεύω κυρίως για το παιδί, γιατί εμείς το βράδυ θα φάμε κάτι πιο ελαφρύ.

Το παιδί είναι το προϊόν της αγάπης με τον σύζυγό μου. Άλλες φορές έχει προτεραιότητα το παιδί και άλλες ο σύζυγος.

Υπάρχει τίποτα εύκολο; Η οικογένεια είναι ένας μηχανισμός, κάθε άνθρωπος ένα γρανάζι, πλην όμως δεν είναι από σίδερο. Υπάρχουν ανάγκες και συγκρούσεις πολλές φορές, αλλά υπάρχει πολλή αγάπη και εγώ πιστεύω πολύ στη δύναμη των σχέσεων του ζευγαριού.

Και τα παιδιά του Κώστα τα νιώθω δικά μου. Σημασία έχει να κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου σφιχτά και δεν έχουμε αφήσει ποτέ ο ένας το χέρι του άλλου.

Το σ’ αγαπώ ακούγεται συνεχώς μέσα στο σπίτι μας. Είναι μέρος των κανόνων μας. Δεν φεύγουμε χωρίς φιλί και αγκαλιά, ούτε τα παιδιά, ούτε εγώ με τον Κώστα. Δεν θέλω όμως να παρουσιάσω μια ροζ εικόνα. Σε κάθε σπίτι υπάρχουν δυσκολίες και κάθε μέρα θέλει προσπάθεια. Όσο τα χέρια παραμένουν ενωμένα και σφιγμένα, τότε όλα είναι εφικτά».